Dünya Merhaba Günü

Hepinize Merhaba!

Bugün Dünya Merhaba Günüymüş

Aslında hafta sonu yaptığımız Mersin gezimizi yazacaktım ama 21 Kasım’ın “Dünya merhaba günü” olduğunu okuyunca bir tebessüm oldu yüzümde. Haydi dedim, bununla ilgili yazayım.

Niye mi böyle bir tercih yaptım? Çünkü söylerken bir çırpıda söyleyiverdiğimiz bu sözü ne kadar az kullanıyoruz, ne kadar da esirgiyoruz çevremizdekilerden.  Ben her gün gözlemliyorum bunu.  Benim iş yerimde birçok insan birbirine selam vermiyor. "Günaydın, iyi akşamlar, merhaba" demiyor; hatta bazen görmezden geliyorlar birbirlerini. Üstelik hepsi de kariyer yapan insanlar. Çok ilginç değil mi!  Şaşırmakta haklısınız. Gerçi, aynı apartmanda oturan birçok insanın birbirini tanımadığını ve karşılaşınca selam vermediğini düşününce bu durumu pek de yadırgamıyoruz.

"Merhaba" bir selam sözü olmasının yanında bütün iyi dilekleri de saklıyor içinde.  “Benim için değerlisin” mesajı veriyor ya da “konuşacak kadar vaktim olmasa da seni fark ettim” mesajı. Hem merhaba demek önce insanın kendini mutlu ediyor, kendine iyi geliyor. İtiraf edeyim sabah kalkınca benim kendime “Günaydın” demişliğim vardır hani;)

Geçen sabah yolda küçük bir çocuk gördüm. “Merhaba ağaç, merhaba kedi, merhaba otobüs…” diyordu elini sallayarak. Her şeyi selamlıyordu mutlu bir şekilde. Gülümseyerek izledim onu. Sonra içim burkuldu birden. Acaba biz yetişkinler içimizdeki sevgiyi mi yitiriyoruz zamanla ya da çevremizdekilere duyduğumuz saygıyı.

Ben canım sıkkın olduğunda bile etrafımdakilere selam veriyorum ve bunu önemsiyorum. Hepinizin Dünya merhaba günü kutlu olsun efendim. Üstün Dökmen ’in bu güzel şiiri de hepinize gelsin.

Yola çıkınca her sabah, Bulutlara selam ver. Taşlara, kuşlara, Atlara, otlara, İnsanlara selam ver. Ne görürsen selam ver. Sonra çıkarıp cebinden aynanı, Bir selamda kendine ver. Hatırın kalmasın el gün yanında. Bu dünyada sen de varsın! Üleştir dostluğunu varlığa, Bir kısmı seni de sarsın...